Με την ευκαιρία της ενασχόλησής μας με την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
, προσεγγίσαμε φέτος κάποιες πτυχές της Λαϊκής μας Τέχνης και
Παράδοσης. Όλα ξεκίνησαν με την ανάγνωση του υπέροχου βιβλίου της
Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια». Αυτό μας έβαλε στο κλίμα της εποχής ,
στις συνθήκες ζωής των υπόδουλων Ελλήνων και μας έκανε να καταλάβουμε
γιατί και πως φτάσαμε στην Επανάσταση.
Οι ανθρώπινες φιγούρες, τα καράβια, τα λουλούδια και τα πουλιά που
κέντησαν και ύφαναν οι κοπελιές στα προικιά τους έγιναν ένα όμορφο
παραμύθι.Ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα κεντήματα, τα λιθόγλυπτα και τα
υφαντά της ελληνικής λαϊκής τέχνης. Από εκεί πιάσαμε κι εμείς το νήμα
και πήγαμε παρακάτω… Αρχικά , δημιουργήσαμε κι εμείς τα δικά μας
«εργόχειρα» ζωγραφίζοντας μοτίβα από «Τα Ελληνάκια»
Ακολούθησε η επίσκεψή μας στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αχαρνών
Στο πρώτο επίπεδο είδαμε διάφορα ιστορικά εκθέματα και επιμείναμε σε όσα
αφορούν την Επανάσταση του 1821 , όπως για παράδειγμα η σημαία των
Μενιδιατών επαναστατών του 1821. Όπως μάθαμε , τον Απρίλιο του 1821 οι
συγκεντρωμένοι Μενιδιάτες, Χασιώτες, Μεσογείτες, Αθηναίοι, Κουλουριώτες,
και άλλοι χωρικοί της Αττικής (περίπου 1200), οπλισμένοι οι
περισσότεροι με γεωργικά εργαλεία, υπό την σημαία αυτή και από τον
προαύλιο χώρο του Αγίου Βλασίου, στην Κεντρική Πλατεία Αχαρνών,
ξεκίνησαν και απελευθέρωσαν την Αθήνα, εξοντώνοντας την Τουρκική
αντίσταση και αναγκάζοντας τους Τούρκους να κλειστούν στην Ακρόπολη.
Στο δεύτερο όροφο του μουσείου είδαμε εκθέματα από την οικιακή και
αγροτική ζωή καθώς επίσης παραδοσιακές φορεσιές και κοσμήματα που
καλύπτουν την περίοδο από τον 18ο έως και τον 20ο αιώνα. Τα παιδιά
έμαθαν αρκετά για την παραδοσιακή ενδυμασία της περιοχής με ιδιαίτερη
έμφαση στην ανδρική και κυρίως στη γυναικεία νυφική φορεσιά. Είχαν τη
δυνατότητα να παρατηρήσουν από κοντά χειροποίητα αντικείμενα λαϊκής
τέχνης και να θαυμάσουν τον πλούτο των μοτίβων και των διακοσμητικών
τους στοιχείων.
Με την επιστροφή μας στο σχολείο θελήσαμε κι εμείς να δημιουργήσουμε
χρησιμοποιώντας λαϊκά μοτίβα κι έτσι φτιάξαμε αυτά τα πιάτα που μοιάζουν
με παραδοσιακά.
Συνεχίσαμε μελετώντας τις παραδοσιακές φορεσιές της εποχής , κυρίως αυτή
του τσολιά. Στα πλαίσια αυτά αποφασίσουμε η πρόσκλησή μας για φέτος για
τη σχολική γιορτή να είναι το γιλέκο του τσολιά!
Επίσης είχαμε την ιδέα να δημιουργήσουμε μέσα στην τάξη μας μια
παραδοσιακή γωνιά. Κι έτσι επιστρατεύτηκαν και οι γονείς . Σιγά σιγά
συγκεντρώθηκαν αρκετά αντικείμενα και εργόχειρα τα οποία εκτέθηκαν για
την ημέρα της γιορτής. Φυσικά είχαμε την ευκαιρία να τα μελετήσουμε
διεξοδικά και να μάθουμε τη χρήση τους , το υλικό τους και πως
δημιουργήθηκαν.
Και κάπως έτσι ήρθε η ημέρα της γιορτής! Είπαμε τα ποιήματά μας ,
χορέψαμε τους παραδοσιακούς μας χορούς , παρελάσαμε και πήραμε πολλά
πολλά χειροκροτήματα!
